Op 9 september 2023 was het weer zover. De Run van Winschoten ultra 50 km. Na een week de weersverwachting in de gaten houden en hopen dat het door zou gaan, zag ik toch wat tegen de warmte op. De start is gelukkig mooi op tijd om 9.15 maar toch al warm, zonder een wolkje met een heldere lucht. Goed drinken al die dagen van te voren en letten op voldoende koolhydraten en hopen dat ik goed ben voorbereid.Toch altijd weer een beetje spanning voor de start of het allemaal wel goed zal gaan. Met de gedachte dat ik niet de enige ben en dat de 100km. lopers het nog zwaarder zullen hebben, net zoals de estafette lopers die meer voor de sprint gaan, ging ik na het startschot van start. Doel is natuurlijk de 5 rondes van 10km. uit te lopen en daarbij goed te luisteren naar mijn lichaam. Gelukkig waren er flink wat schaduwplekken langs het parcours en de eerste 2 à 3 rondes gingen zoals verwacht. Mijn valkuil dat ik te snel start, speelde mij weer parten. Na de 3e ronde begon de stijfheid in de benen toch wat op te treden en ging ik mijn tempo aanpassen en extra eten en drinken bij de posten. De verzorging is altijd prima en ook genoeg toeschouwers met extra water en sponzen en sproeiers langs de weg. Ook de sfeer was weer prima met veel support en aanmoediging. De 4e ronde kon ik nog redelijk doorlopen, de laatste ronde werd het tempo al flink minder. Zolang ik rustig kon doorlopen in een rustig tempo zonder te verzuren is dat prima. De 5km post om weer even op te rekken en bij te tanken en dan met de finish in zicht nog even een eindsprint eruit persen, zodat ik nog nèt onder de 5 uur kon blijven, was toch wel het doel met mijn man en kinderen bij de finish. De lekkere natte handdoek werd over mij heen gelegd en dan maar bijtanken. Het is me toch maar weer gelukt. Ben super dankbaar dat ik het uit heb kunnen lopen onder de warme omstandigheden en mijn missie voor de Stichting SOS-Kayamandi is geslaagd! Hartelijk dank allen voor de support, steun en donaties met het prachtige (voorlopige) resultaat van 644,75 euro !!!